Meiri upplýsingar ― Íslenskur

Urticaria kemur venjulega fram með ákaflegum kláða og upphækkuðum bólum. Stundum fylgir bólga í undirliggjandi vefjum. Meðferð felst fyrst og fremst í því að forðast kveikjur, ef þær eru þekktar. Fyrsta lyfjameðferð inniheldur nýja antihistamine, sem hægt er að auka í stærri skammta ef þörf krefur. Hægt er að bæta við öðrum lyfjum, eins og eldri antihistamine, H2 blockers, leukotriene receptor blockers, sterkari antihistamines og stuttum skammti af corticosteroids sem auka stuðning. Í tilfellum þar sem ofsakláði er viðvarandi þrátt fyrir þessar ráðstafanir, er sjúklingum vísað til sérfræðinga til að fá frekari meðferð, til dæmis omalizumab eða cyclosporine.
Urticaria commonly presents with intensely itchy raised welts. It is sometimes accompanied by swelling of the underlying tissues. Treatment primarily involves avoiding triggers, if known. First-line medication includes newer antihistamines, which can be adjusted to higher doses if needed. Other medications like older antihistamines, H2 blockers, leukotriene receptor antagonists, stronger antihistamines, and short courses of corticosteroids can be added as extra support. In cases where urticaria persists despite these measures, patients might be referred to specialists for additional therapies such as omalizumab or cyclosporine.

Þessi úttekt lýsir nýjustu leiðbeiningunum um meðferð ofsakláða og gefur nýjan skilning á orsökum þess.
This review outlines the latest guidelines for treating urticaria and offers new understandings of its causes.

Second-generation H1-antihistamines (e.g., cetirizine, loratadine, fexofenadine), Omalizumab, Ciclosporin, and short courses only of systemic corticosteroids